Eénbeukige kerk
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een éénbeukige kerk, ook wel zaalkerk of eenschepige kerk genoemd, is een kerkgebouw dat bestaat uit één ongedeelde hoofdruimte (schip) zonder zijbeuken.
Omschrijving
De beuk is een langgerekte ruimte in een kerkgebouw. Bij een éénbeukige kerk is er sprake van slechts één dergelijke ruimte, het schip, zonder zijbeuken. Dit in tegenstelling tot meerbeukige kerken, zoals basilieken of hallenkerken, die meerdere beuken naast elkaar hebben. Zaalkerken, een type éénbeukige kerk, hebben vaak een rechthoekige plattegrond en soms een aangebouwde apsis waarin het altaar staat. Eenvoudige romaanse kerken en veel vroeg-christelijke basilieken waren oorspronkelijk zaalkerken. Ook veel protestantse kerken, met name uit de 16e eeuw en later, werden als zaalkerk gebouwd omdat bij de protestantse eredienst de preek centraal staat en zicht op de dominee belangrijk is. Voorbeelden van éénbeukige kerken zijn onder meer te vinden in Appeltern, Dwingeloo en Huizen.
Vergelijkbare termen
Driebeukige kerk
Gebruikte bronnen: